
کارگاههای ساختمانسازی
در این صفحه با کارگاههای ساختمانسازی آشنا می شوید:
در کارگاههای ساختمانسازی معمولاً ویژگیهای محیطی مانند پوشش گیاهی، شرایط خاک، نما و... اصلاحشده تا محیطی مناسب برای متخصصان جهت کار میدانی فراهم شود. یک کارگاه ساختمانسازی با چندین چالش مختلف مواجه میشود که همهی آنها مربوط به شرایط محیطی، قوانین و مقررات و نوع خود سازه میباشد. کارگاه ساختمانسازی لزوماً باعث تغییرات گسترده در منظرهی محیط نمیشود.
پروژههای کوچک برای حفظ و نگهداری زیرساختها باید الزامات امنیتی را مطابق با مقررات محلی رعایت کنند. چنین پروژهها نیز توسط متخصصان واجد شرایط اجرا میگردند. همچنین محدوده و چارچوب محلی که پروژه در آن اجرا میشود توسط قوانین و متخصصان تعیین میشود.
بنابراین برای ساخت و نگهداری زیرساختها، متخصصان نیاز به ایجاد محلی دارند که تمامی کارها بهصورت ایمن در آن انجام شود. بهصورت ظاهری میتوان گفت دو نوع ساختوساز وجود دارد:
- ساختمانی
- صنعتی
ساختوسازهای ساختمانی و مسکونی عناوین و اصطلاحاتی هستند که برخی اوقات بهطور جایگزین برای زیرساختهایی مانند خانهها، هتلها و آپارتمانها مورداستفاده قرار میگیرند. بهطورکلی، ساختوسازهای صنعتی شامل تمامی سازههایی است که در آنها، کالاها تولید یا نگهداری میشوند. بهعنوان یک قانون کلی، ساختوسازهای صنعتی دارای ابعاد بزرگی بوده و برای اجرا نیاز به متخصصان بسیار حرفهای دارند. بااینحال، الزامات مربوط به ساختوسازهای صنعتی مانند آسیاب بادی کاملاً با الزامات مربوط به راهآهن متفاوت است، علیرغم اینکه هر دو آنها ساختوساز صنعتی تلقی میشوند، چندین نوع کارگاه ساختمانی با قوانین و علائم ایمنی مختلف وجود دارد.
کارگاههای ساخت و ساز
مسکونی یا اقامتی
ساختوسازهای مسکونی یا اقامتی در بسیاری از کشورها دارای قوانین خاص خود هستند. ازآنجاییکه برخی از این ساختوسازها در شهرها و حومه شهرهایی که مردم رفتوآمد زیادی دارند، انجام میشود الزامات ایمنی سختگیرانهتری برای محافظت از عابران پیاده وجود دارد. شایانذکر است که در یک کارگاه ساختمانی ممکن است چندین پیمانکار با در نظر گرفتن مرزبندی مشخص با یکدیگر کار کنند.
تولید برق
رایجترین روشها برای تولید برق، استفاده از زغالسنگ، گاز و نفت است. بااینوجود، نیروگاههای خورشیدی و آبی در کنار آسیابهای بادی موردتوجه کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه میباشند. اگرچه زیرساختهای مربوط به تولید برق با استفاده از نیروگاههای خورشیدی متفاوت از خطوط لوله گاز هستند، کارگاههای ساختمانی هردوی آنها شامل سازهای برای ذخیرهسازی و انتقال انرژی تولیدی میباشند؛ بنابراین، محافظت و نگهداری از برجهای الکتریکی، ساخت و نصب سیمهای هادی و پوششی، برخی از فعالیتهای مربوط به کارگاههای ساختمانسازی تولید برق هستند.
مدیریت پسماند
کارخانههای مدیریت پسماند معمولاً در نزدیکی شهرها وجود دارند. آنها از طریق سیستمهای فاضلاب به زیرساختهای تجاری و مسکونی متصل هستند. ساختوسازهای این کارخانهها معمولاً شامل طبقهبندی، بازیافت و یا حذف مواد تهدیدکننده سلامتی و همچنین دفع زبالههای روباز میباشند.
ازآنجاییکه آب، گاهی جهت استفاده مجدد در آبیاری مزارع استفاده میشود، نیروگاههای آبی گاهی در مجاورت کارخانههای مدیریت پسماند ایجاد میشوند. اغلب کارگاههای ساختمانسازی برای مدیریت پسماند، بهمنظور جلوگیری از دسترسی افراد متفرقه و غیرمجاز به مواد خطرناک و یا خطر آلوده کردن آب، بهصورت جدی محافظت میشوند.
ترافیک و حملونقل
فرودگاهها، آزادراهها، پلها، بندرها و خطوط راهآهن ازجمله زیرساختهای ترافیک و حملونقل میباشند. آنها را میتوان بهعنوان کارگاههای ساختمانی صنعتی طبقهبندی نمود. آنها جزو مهمترین پروژههای زیرساختی کشورها میباشند، زیرا باعث گردش مالی میلیاردی در سال میشوند.
بیشتر بخوانید: بانک اطلاعات ساختمان
بااینوجود، کارگاههای ساختمانی فرودگاهها و آزادراهها در طی فرآیند ساختوساز بهصورت یکسان باقی نمیمانند. ممکن است محلی که در ابتدا برای انجام کارهای میدانی در نظر گرفتهشده است، با اتمام فعالیتها تغییر کند.
گاز و نفت
کارگاههای ساختمانی مربوط به گاز و نفت دارای امنیت شدیدی در محیط اطراف خود میباشند. عموماً فاصلهی بسیار زیادی بین ورودی کارگاه ساختمانی و محلی که کارهای میدانی در آن انجام میشود، وجود دارد. دو دلیل برای آن وجود دارد:
اولاً، گاز و نفت هنوز مهمترین روش برای تولید انرژی در سراسر جهان میباشند، بنابراین افراد متفرقه و غیرمجاز ممکن است درروند تولید انرژی برای شهرها اختلال ایجاد کنند.
دوماً، مواد خورنده و قابل اشتعال موجود در کارگاههای ساختمانی باید بااحتیاط بکار برده شوند؛ بنابراین، کارگاههای ساختمانی مربوط به گاز و نفت را نمیتوان با سهلانگاری ایجاد نمود.
ایمنی در کارگاههای ساختمانی
در حین کار، برنامههای مدیریتی ایمنی و سلامت توسعه دادهشده توسط مدیران پروژه پس از تحلیل خطرها و ریسکهای موجود در فعالیتها باید توسط تمامی کارگران در کارگاه رعایت شوند. هر کشوری مجموعه قوانین مربوط به خود را برای انجام فعالیتهای ساختمانی دارد. گواهینامههای صادرشده توسط مؤسسات مختلف الزاماً جایگزینی برای قوانین و مقررات کشورها نیست. بلکه جهت تکمیل و استانداردسازی بوده تا با جمعآوری اطلاعات مختلف، احتمال ریسک و خطرات مختلف را برای کارگران پروژه به حداقل رساند.
علیرغم تفاوتهای موجود در میان کارگاههای ساختمانی، مجموعهای از قوانین و موارد یکسان و رایج برای متخصصان درزمینهی ایمنی، بهداشت و خطر وجود دارد.
تجهیزات محافظت شخصی
حتی اگر هیچ خطر محتملی وجود نداشته باشد، تمامی کارگران باید وسایل ابتدایی محافظ را با خود داشته باشند. متخصصان در پروژه ساختوساز باید در حین انجام فعالیتهایشان در سایتهای مختلف بهصورت مناسب تجهیزات محافظتی خود را پوشیده باشند.
۶ نوع از تجهیزات شخصی شامل موارد زیر است
- محافظت از گوش
- محافظت از دست
- محافظت از دستگاه تنفسی
- محافظت از سر
- محافظت از چشم
- محافظت از پا
بیشتر کارگاههای ساختمانی استفاده از حداقل کلاه محافظ، دستکش، کفشهای کارگاهی، عینکهای محافظ و جلیقههای قابلرؤیت را جزو ملزومات کار میدانند.
آموزش های تخصصی
علاوه بر آموزشهای تخصصی، کارگران باید از خطرات احتمالی کارگاههای ساختمانسازی آگاه باشند. قبل از شروع فعالیتها، کارگران باید با منابع انسانی پروژه، متخصصان بهداشت و متخصصان ایمنی صحبت کنند. در حین آموزش، کارگران باید در کنار آموزش چگونگی انجام چکلیست ایمنی برای خود، روشهای ایمنی پروژه را بخوانند و کاملاً با آن آشنا باشند.
ماشینآلات و تجهیزات ساختمانی
حوادث مربوط به داربستها در صدر گزارشهای ایمنی مربوط به پروژههای ساختوساز میباشند. هرساله، هزاران کارگر مصدوم شده و دهها نفر دیگر بهصورت جدی آسیب میبینند؛ بنابراین، محافظت در برابر سقوط از روی داربستها، نردبانها و پلهها برای داشتن یک محیط ایمن برای کار بسیار مهم است. علاوه بر آموزش و داشتن تجهیزات برای جلوگیری از سقوط، آسیب در برابر آلودگی، تعمیر و نگهداری منظم ماشینآلات باید جزوی از برنامهی ایمنی باشد.
بیشتر بخوانید: اصول طرح ریزی ساختمان
تجهیزات سنگین مانند جرثقیلها، بیلهای مکانیکی، بیلهای حفاری، بولدوزرها، لودرها و ...، جزو رایجترین عوامل آسیبدیدگی در پروژههای ساختمانی میباشند.
علائم ساختمانی
علائم ایمنی به ۶ گروه تقسیم میشوند:
- علائم منعکننده
- علائم هشداردهنده
- علائم شرایط ایمن
- علائم تکمیلی
- علائم اجباری
- علائم تجهیزات آتشنشانی
در بیشتر موارد، علائم کارگاهی به رنگهای قرمز، زرد، سبز و آبی میباشند. آنها همچنین دارای اشکال مشخصی مانند مثلثی، دایرهای و مستطیلی بوده، بهطوریکه هرکدام دارای اندازه مشخصی از حروف میباشند. علائم اجباری معمولاً آبی، علائم هشداردهنده زرد، علائم شرایط ایمن سبز و علائم تجهیزات آتشنشانی قرمزرنگ هستند. علائم منعکننده بهصورت یک دایرهی قرمز و یک خط عرضی در یک پسزمینهی سفید میباشند.